در حالی که خودکارها در اکثر زوایا و موقعیت ها به خوبی می‌نویسند، نوشتن با خودنویس‌ نیاز به کمی مهارت دارند. در این مقاله به شما نشان خواهیم داد که چگونه با یک خودنویس بنویسید. برای اینکه قلق نوشتن دستتان بیاید باید تمرین و آزمایش کنید تا متوجه شوید چه قلم و نوشت‌افزارهایی مناسب دست شما هستند. اگر مدلی که قلم را در دست می‌گیرید با بقیه متفاوت است نگران نباشید مهم این است که قلم در دستتان راحت باشد و بتوانید راحت بنویسید. اگر در نوشتن با خودنویس مشکل دارید و یا به اندازه‌ای که با خودکار می‌نویسید با آن راحت نیستید پیشنهاد می‌کنیم با ما در این مقاله همراه باشید.



فهرست مطالب

1. انتخاب لوازم جانبی خودنویس
2. نگه داشتن قلم
3. بهترین مدل نگه داشتن قلم
4. حرکت دست در نوشتن
5. انتخاب خودنویس
6. از خودنویس‌تان چگونه استفاده کنید



انتخاب لوازم جانبی خودنویس

برای شروع، پیشنهاد ما خودنویس Lamy Safari با سرقلم سایزF و دفتر شماره ۱۶ Rhodia R Premium است. ما لامی سافاری را انتخاب می‌کنیم زیرا این خودنویس کمتر به مراقبت و تعمیر نیاز دارد و جریان جوهر آن عالی است. این قلم از پلاستیک سبک وزن و تقریبا غیرقابل خراب شدن ABS ساخته شده است (بلوک‌های لگو از همان مواد ساخته شده اند). همچنین گیره‌ی تراش خورده‌ای دارد که باعث می‌شود بتوانید به راحتی آن را در موقعیت صحیح نگه دارید. پر کردن جوهر آن نیز آسان است و به سادگی یک کارتریج جدید را می توانید در آن قرار دهید یا از یک کانورتر برای پر کردن آن با جوهر بطری استفاده کنید.

برای دفترهم انتخاب ما دفتر شماره ۱۶ Rhodia R Premium است، چون نرمی خاصی دارد و با جریان جوهر لامی سافاری هماهنگی بسیار خوبی دارد. کاغذ رودیا در حالیکه نرمی خاصی دارد اما باعث نمی‌شود که قلم‌تان در هنگام نوشتن روی آن لیز بخورد. جوهر لامی روی کاغذ رودیا حدودا ۱۰ ثانیه طول می‌کشد تا خشک شود و نوشته‌ی شما پشت برگه پس نمی‌دهد و روی برگه نیز پخش نمی‌شود.



با درپوش یا بی درپوش

قبل از اینکه خودنویس را برای نوشتن نگه دارید، دریابید که آیا ترجیح می‌دهید درپوش به پشت خودنویس وصل باشد یا نه. به طور معمول، خودنویس‌ها وقتی درپوش به پشتشان وصل است احساس تعادل بیشتری به شما می دهند، اما افرادی که دست‌های کوچک‌تری دارند ممکن است ترجیح دهند درب را کنار بگذارند.



قلم را بین انگشت شست و اشاره نگه دارید

قلم خود را با نگه داشتن آن بین انگشت شست و اشاره می‌توانید به‌راحتی کنترل کنید. بدنه را روی انگشت وسط قرار دهید. انگشت حلقه، انگشت کوچک و کف دست خود را به آرامی روی سطح نوشتار نگه دارید تا دستتان تکیه‌گاه داشته باشد. قلم باید با سطح نوشتار شما زاویه ۴۰ تا ۵۵ درجه داشته باشد زیرا این بهترین نقطه‌ی نگه‌داشتن (sweet spot) اکثر خودنویس‌ها است. ممکن است عادت کرده باشید که خودنویس را کمی عمودتر نگه دارید ولی شک نکنید این زاویه به جریان بهتر قلم کمک می‌کند.



بهترین نقطه‌ی نگه‌داشتن (sweet spot) قلم

بهترین نقطه‌ی نگه‌داشتن (sweet spot) ناحیه‌ای از قلم است که سرقلم روی کاغذ می‌لغزد و ردی از جوهر در پشت آن باقی می‌گذارد. با فشار دادن روی ناحیه‌ی sweet spot، تیغه‌های سرقلم و قسمت تغذیه‌ کننده کمی از هم جدا می‌شوند، که اجازه می‌دهد جوهر راحت‌تر خارج شود. زمانی که سرقلم در مناسب خود قرار ندارد، برگه را می‌خراشد و دائما لیز می‌خورد.

کسانی که نوشتن با مداد را یاد گرفته‌اند، اغلب به‌طور غریزی ابزار نوشتاری خود را می‌چرخانند تا لبه‌ای تیز پیدا کنند. این عادت در نوشتن با خودنویس سازگاری ندارد. اگر خودنویس خود را بیش از حد بچرخانید، sweet spot آن از بین می‌رود و نمی‌توانید به‌خوبی بنویسید.

حرکت دست در نوشتن

برخی از افراد هنگام نوشتن با خم کردن انگشتان خود برای کنترل قلم دست خود را نسبتاً بی حرکت نگه می دارند. این کار باعث خستگی دستتان می‌شود و ممکن است منجر به آسیب انگشتان در طولانی مدت شود. این شیوه نوشتن مرتباً جهت نگه‌داشتن خودنویس را تغییر می دهد و ماندن سرقلم در نقطه مناسب (sweet spot) را غیرممکن می کند.

برای ماندن سرقلم در نقطه مناسب و جلوگیری از آسیب دیدگی دست، سعی کنید با مچ دست خود بنویسید. با انجام این کار، از عضلات بزرگ بازو به جای عضلات کوچک انگشتان خود استفاده می کنید. با استفاده از این تکنیک، نیازی به فشار دادن انگشتان دست خود ندارید. همچنین زاویه و چرخش خودنویس را ثابت نگه می‌دارید تا بتوانید دست خط ثابتی در تمام طول نوشتن حفظ کنید.



قلم را فشار ندهید

اگر به نوشتن با خودکار عادت دارید، ممکن است به شدت به قلم روی کاغذ فشار بیاورید. برای نوشتن با خودکار نیاز است که مدام آن را روی برگه فشار دهید. خودنویس‌ها تقریباً به فشار زیادی نیاز ندارند. به سادگی خودنویس‌تان را در سراسرکاغذ حرکت دهید و جوهر از آن بیرون می‌آید. فشار دادن بیش از حد خودنویس روی برگه می تواند تراز بودن تیغه‌های سرقلم را از بین ببرد یا به مرور زمان آن را فرسوده کند.



انتخاب خودنویس

نحوه انتخاب خودنویس به متغیرهای زیادی بستگی دارد، از جمله اندازه دست شما و نوع نوشتاری که انجام می‌دهید. این کار شبیه انتخاب یک جفت کفش است. آیا به دنبال یک جفت کفش برای دویدن در ماراتن هستید؟ برای اینکه در پایتان شیک و باکلاس به‌نظر بیاید؟ یا در هوای بارانی پیاده‌روی کنید؟ برخی از این سؤالات را در نظر بگیرید تا به انتخاب خودنویس خود کمک کنید.



دستتان چقدر بزرگ است؟

استفاده از قلمی که خیلی کوچک یا خیلی بزرگ باشد باعث خستگی و گرفتگی دست می‌شود. دست‌های بزرگ با قلم‌های ضخیم و بلند مانند خودنویس‌های فابرکاستل راحت‌تر خواهند بود. دست‌های کوچک با قلم‌های باریک با دسته‌های تراش خورده، مانند خودنویس‌های Pilot Penmanship، خودنویس‌های کاوکو، اکثر خودنویس‌های برند کراس ومون بلان راحت‌تر سازگار می‌شوند. قلم کوچک Kaweco Liliput، یکی از کوچک‌ترین خودنویس‌ها در جهان، نیز گزینه‌ای عالی برای دست‌های کوچک است.



با حروف چه زبانی می‌خواهید بنویسید

خط‌های آسیایی از آن‌جایی که آن‌ها حاوی جزئیات زیادی هستند، باید با خطوط نازک نوشته شوند تا خوانایی آن‌ها حفظ شود. بعلاوه، خط شکسته و خوشنویسی اغلب نیاز دارند که نوک قلم را از روی کاغذ بلند کنید و فشار ضربه‌های خود را روی کاغذ تغییر دهید. برای مثال، ممکن است حرفی را با فشار بیشتر روی کاغذ شروع کنید و برای یک حرف دیگر با یک ضربه سبک ترجمله را به پایان برسانید. یکی از خودنویس‌های عالی برای نوشتن حروف آسیایی Pilot Elabo است که دارای یک سرقلم نرم و انعطاف‌پذیر است که بسته به فشاری که وارد می‌کنید، پهنای خطوط متفاوتی ایجاد می‌کند.

Elabo در اندازه‌های نوک F و EF عرضه می‌شود که برای نوشتن حروف‌های پیچیده نیز عالی است. به خاطر داشته باشید که اگر فشار زیادی روی آن وارد کنید، به علت نازک بودن و سطح مقطع کوچک‌تر ممکن است سرقلم در کاغذ شما فرو برود و کاغذ را سوراخ کند. هنگامی که از سرقلم‌های سایز کوچک استفاده می‌کنید سعی کنید آن‌ها را روی کاغذ خیلی فشار ندهید.

از طرفی الفبای لاتین اشکال نسبتاً ساده‌ای دارد. نویسندگان ایرانی نیز تمایل دارند از خط شکسته استفاده کنند، سبکی که در آن قلم نیازی به بلند کردن زیاد از صفحه ندارد. ویژگی یک خودنویس خوب برای حروف ایرانی این است که روان می‌نویسد، نوک پهن‌تری دارد و برای استفاده به فشار زیادی نیاز ندارد. در این راهنما، ما از لامی سافاری سبک و روان به عنوان نمونه‌ای برای کسانی که فارسی می‌نویسند استفاده می‌کنیم. توجه داشته باشید که اگر فشار زیادی به سرقلم‌های پهن وارد کنید می‌توانند جوهر زیادی را روی برگه جاری کنند و حوضچه‌ای از جوهر روی کاغذ به جا بگذارند!



دست‌خط‌تان چقدر بزرگ است

قاعده‌ی کلی این است که نوک‌های ظریف‌تر برای دست‌خط‌های کوچک‌تر و نوک‌های پهن برای دست‌‌خط‌های بزرگ‌تر مناسب هستند. نوک‌های ظریف‌تر باعث می‌شود دست‌خط‌های کوچک و فشرده‌ نویس، خواناتر شوند. اما اگر دست خط شما بزرگ و پهن است، نوشتن با نوک ظریف ممکن است حروف شما را خرچنگ قورباغه و نامتناسب نشان دهد!

سرعت نوشتن در نهایت بسته به موقعیت و ترجیح شخصی دارد. به عنوان مثال، اگر در حین سخنرانی یادداشت برداری می‌کنید یا فهرستی از کارها ایجاد می‌کنید، احتمالاً کلمات را به سرعت یادداشت می‌کنید. اگر روی یک نامه شخصی یا یک پروژه خوشنویسی کار می‌کنید، احتمالاً به آرامی می‌نویسید تا بهترین کار خود را نشان دهید.

افرادی که دست‌خط سریع دارند از قلمی که سبک وزن است و دارای نوک پهن‌تری است و امکان نوشتن روان و بدون دردسر را دارد، مانند خودنویس Platinum کوریداس، استقبال می‌کنند. کوریداس یک خودنویس ژاپنی است که سرقلم‌ سایز M ​​آن برای استفاده کلمات فارسی بسیار مناسب است. افرادی که دست‌خط کندتری دارند از قلم‌هایی که وزن کمی بیشتر از حد معمول و بدنه‌ی محکم‌تر دارند، مانند خودنویس Pilot Vanishing Point لذت خواهند برد.



استفاده از خودنویس‌تان

تمرین باعث پیشرفتتان می شود، و هر چه بیشتر با قلم خود بنویسید، احساس راحتی بیشتری با آن خواهید داشت. در اینجا ایده هایی برای استفاده از خودنویس‌تان آماده کرده‌ایم تا بتوانید در نوشتن راحت‌تر باشید.

1. یک کارت پستال دوست داشتنی و دست نویس ایجاد کنید تا به یکی از عزیزانتان بگویید که چقدر قدردان او هستید.
2. برای دوستان راه دور خود به سبک قدیم و از طریق اداره پست، نامه بفرستید. (اینگونه شاید خطر انقراض شغل پستچی بودن را نیز کمتر کنید)
3. برنامه‌های شخصی خود را در پلنر بنویسید. این کار فارغ از اینکه تمرین خوبی برای نوشتن با خودنویس‌تان است می‌توانید به طرز چشم‌گیری در کارهایتان نظم ایجاد کنید و در طول روز وقت اضافه بیاورید! برای داشتن پلنرهای شخصی اینجا کلیک کنید.
4. با خودنویس خود تمرین ((امضا کردن)) کنید تا قلق خودنویس‌تان هنگام زدن امضای سریع دستتان بیاید.
5. داستان بنویسید، این‌کار هم به تخلیه افکارتان کمک می‌کند و هم خلاق‌ترتان می‌کند.